"Jesteś dla mnie wszystkim" czyli przytulania raczej nie będzie…

„Jak se dobrze pomyśleć, to wszystkie chłopy są po jednych piniądzach. Nie umiejo kochać, jeno chcieliby dupczyć.”

Edward Lee ostro wjeżdża z buta. Bez dzień dobry, przytulania i smyrgania czytelnika po tym czy owym. Po prostu wpierdziela się jak kowboj do salonu. I znowu słowem pisanym gwałci mózgi… I nie bez znaczenia jest swoiste nawiązanie przeze mnie do „Header”.

Dom Horroru znowu zrobił robotę (debilizm stwierdzenia celowy) i po raz kolejny dowalili do pieca. Nic tylko czekać aż sypną coś kolejnego od Eda bo wychodzi im to znakomicie!
    
     Lee bez formy był chyba tylko kiedy obudził się nad ranem po całonocnej libacji w której pity był polski bimber (inna sprawa, że kto wtedy nie budzi się bez formy…?). No i może miał delikatną obniżkę w „Golemie”. Ale i tak nie można powiedzieć aby tamta pozycja była słaba. W „Jesteś dla mnie wszystkim” jednak Edward jest ponownie na swoich wyżynach umiejętności. Jazda po całości bez owijania w bawełnę i czajenia się z klimatem niczym pedofil pod lunaparkiem. Nie. Tu jest od razu i z grubej rury. Jak to mówił Hitchcock? „Film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć”. No to tu jest dokładnie tak samo.

Myślę, że dużo nie zaspojleruję jak nakreślę o czym jest pozycja, przytaczając tylko pierwsze trzy strony z książki.
No więc ma miejsce scena seksu. Wyuzdany, brzydki, wstrętny, obleśny no i wszystkie epitety dotyczące tej czynności w zestawieniu z najbardziej świńskimi wyrazami jakie przychodzą Wam do głowy. No i kiedy te dwie osoby parzą się jak króliki, wszystkiemu przygląda się z ukrycia kobieta. Póki co w porządku? Do przyjęcia? No OK, to jedziemy dalej. Okazuje się, że ta kobieta jest żoną faceta który bzyka tą drugą. Przygląda się i jej się to całkiem podoba… Nadal mało? No to słuchajcie teraz. Kim jest ta druga kobieta? Ich wspólną córką… Nadal mało? To więcej Wam nie napiszę. Chwyćcie za książkę i radujcie zmysły czytaniem;). Ale wspomnę tylko, że fani ekstremum, zombie, magii czy nawet Lovecrafta (serio!) znajdą tutaj coś dla siebie.

Akcja książki dzieje się w zapyziałej dziurze. Z resztą Lee zwykł osadzać swoich bohaterów w takich właśnie miejscach. Podobnie jest tutaj. Totalne zadupie, jak zamknąć oczy to czuć na twarzy był unoszący się w powietrzu znad upieszczonych dróg, słychać świerszcze, czuć dotyk łanów zbóż pod dłonią, nozdrza wdychają zapach okolicznych moczarów i bagien, a wyobraźnia doskonale rysuje opuszczone albo bliskie ruiny zabudowania. Lee umie wniknąć w wyobraźnie doskonale.

Nowela zawiera niewiele postaci głównych. Rzekłbym nawet że tylko dwie. I jedna drugorzędna;). No i kilka trzeciorzędnych;P. Ale generalnie wszystko toczy się w ogół dwojga bohaterów. Jednak jednego absolutnie nie można zabrać i odmówić. Każda z postaci jest bardzo wyrazista i dobrze nakreślona. Każda jest jakaś i żadna nie jest byle jaka i obojętna.

Czyta się kapitalnie. Szybko. O wiele za szybko. I ja wciąż nie potrafię odpowiedzieć sobie na pytanie dlaczego nikt jeszcze w Polsce nie podjął się wydania „Header”. Rynek literacki i wydawniczy jest mi obcy ale patrzę na temat pod kątem fana grozy. I na tą pozycję byłby taki popyt wśród fanów horroru ekstremalnego, że aż głowa mała!

Minusy? Jeden. „Jesteś dla mnie wszystkim” jest króciusieńkie. Mega króciusieńkie. Aż chciałoby się wlepić je do jakiegoś zbiorku z opowiadaniami bo mam czasem wrażenie, że wydając tak krótkie tytuły to gdzieś na świecie umiera jednorożec…

2 komentarze:

  1. O chłopie - opis książki jest niesamowity :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sama książka jest niesamowita;). Wiesz, to taki malusieńki, tyci wstęp do "Header". A o czym jest "Header" już ostatnio Ci napomknąłem;D...
      Przeczytaj jak będziesz miał okazję. Nie zawiedziesz się:)

      Usuń